Dardayım
Adým adým izinde, gölgen ile yürüdüm
Gidecek mekâným yok,anbean ardýndayým
Bu bedenimi yorgun, ayaklarla sürüdüm
Sabrýn sonuna vardým, bil ki artýk dardayým
Dizimde takat bitti, öteye güç yetmiyor
Gönül kuþu yorulmuþ, þafakta hiç ötmüyor
Gül diktiðim toprakta, artýk gonca bitmiyor
Yeþil dalým kurudu, çepeçevre hardayým
Düþ bahçesinde kaldý, büyüttüðüm her umut
Dinle beni ey gönül, mor menekþeyi unut
Gel artýk son bir kere, uzattýðým dalý tut
Umudun son bulduðu, o dönülmez yardayým
Dizimde takat bitti, öteye güç yetmiyor
Gönül kuþu yorulmuþ, þafakta hiç ötmüyor
Gül diktiðim toprakta, artýk gonca bitmiyor
Yeþil dalým kurudu, çepeçevre hardayým
Ýbrahým Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.