SARIKAYA’ da EYLÜL ve GÜN BATIMI

Umut yeþil deðil artýk
Ne mor akþamlarý var Sarýkaya’nýn
Ne birilerine tutulan günlükler,

Ne de birilerini hatýrlatan günbatýmlarý

Yok sevdasýna sevdalandýðým sevgili
Ve düþlerine yatýlan uykusuz geceler yok

Artýk baþkasýna ait sanki bu düþler
Uykumda gezinenler kim,
Ve bilmem ki ne arýyorlar

Korktuðum baþýma mý geldi yani
Niye yüreðimiz edilgen çatýlý deðil
Niye kýrmýzý aðacýn arkasýnda biri gülmüyor hani

Bunlar ne, kim bunlar, neci..
Baksana sevdalar pazarlanýyor iþporta tezgahlarýnda
Sevgililerse iþportacý

Sevda yolundaki bu dikenli teller ne,
Kim söndürdü ýþýklarý yine..

Kader dedikleri bu mu þimdi,
Söylermisin bana ey sevgili
Niye herkes kendi kaderinin resmini çiziyor
Ve kendi patikasýnýn karanlýðýnda kayboluyor
Sence de garip deðil mi

Yani demem oki göçmen kýzý
Artýk ne þiirlerler efsunlu ne yarýnlar senli

Ve merak etmiyor deðilim inan ki
Hatýrlar mý bilmem bizi unutulmayan o sevgili

KAÞÝF KANÝ ERTÜRK Eðitimci þair yazar
Sarýkaya þair ve yazarlar derneði baþkan yardýmcýsý

Sosyal Medyada Paylaşın: