Asi yüreklim
bak bugünde akþam oldu.
Gün gruba döndü
bastý yine karanlýk.
gece oldu ay çýktý
gök yüzünde bulut yok
bekledim,sabah oldu,
ne gelen var,ne giden.
sen yine yoksun..
Demek ki sen de unutun beni
ama ay unutmadý doðmayý
bak sen beni unuttun
Ay batar,
sabah olur,gün doðar
onlar hiç unutmaz birbirini de
sen nasýl unuttun beni ?
bir kere doðdun bahtýma,
dahada gelmedin sevdam.
Asi yüreklim
ben senin aklýn da
vardým ama,
sen’se baþka
bedenlere yelken açmýþsýn
Asim ben senin
bedenindeyim
ama sen’se
baþka baþka
bedenlere yelken açmýþsýn
Sanma bu þarký
burada biter,
sen istemesende,
bilmesende,
Bu kor sönmeden
yanar durur baðrýmda
adýn pelesenk oldu
þu kopasý dilimde,
sen bitmeyen bir þarký,
yazýlmamýþ þiir’sin
be deli sevdam.
tüm mýsramlarýmýn
içinde hep sen olan
söz’ler düþer Aþk’tan yana
m.yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.