ne yapsam yok bir çaresi beklemenin ellerim titriyor hissetmeyince gecelerde tenini bakýþlarým daha donuk artýk yeþili sarardý yapraklar gibi sesim daha az duyuluyor seslenesi gelmiyor ki sensiz hayata
kapým deðiþti senden sonra, ayný odalar da kalamadým hatta otobüsler bile senin kokunla kaldý katlanmak sensiz hayata ne kadar zormuþ hayat sanki sensizken boþmuþ varlýðýn hayatýmý doldururken yokluðun yaþama sevincimi boþaltmýþ o sevdiðin yeþil gözlerimden...
artýk yeþil bakmýyor dediðim gibi biraz daha kahve biraz daha acý hatta zehir tadýndan içilmiyor
keþke gitmeden öðretseydin sensizliði ya da beni de götürseydin býrakmasaydýn nefessiz kaldýðým boþ bir dünyada
Sosyal Medyada Paylaşın:
RuhaDokunanAdam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.