Dertli bir Ýzmir akþamýnda..
Basmahane’nin ürkütücü dar sokaklarýnda
Tüm korkularýma inat
Anason kokusu takýnmýþ ruh mayhoþluðum...
Bu yüzden gölgemdir bana tek dostum...
/ Vur kadehi þair
Þiirinle yalnýzlýktan bir duble de ben aldým... /
Siyah -beyaz kirli taþ üzerinde öylece serilmiþ,
Ýzmir kadar canlý bir palyaçoydu öncesinde
Kýlýktan kýlýða bürünmüþleriyle
Meze edasýnýn kibri vardý gözlerinde
/ Halbuki hiç yoktu...
Adý unutulanlardan bir körebe oyuncusuydu.../
Kordon sefasýzlýðý dert/ vefasýzlýklar ruhumda
Yüzüm düþmüþ siyah beyazlarýn asimetriklerine
Dalga çýðlýðý martýnýn kanat çýrpýnýþý
Bu sesler çýldýrtacak beni!...
Boynumda kordon atýyorum kendimi maviliðe
Adýný umut koydum yokluðumun
Çýrpýnan bedenime rahmet eyle
Ki vereceðin son çare faydasýz
Çekeceksen semâya boynumda kordon/ ben nefessiz
Býraksan öylece
Öylece mavi dolacak ciðerlerime / Çaresiz
Þimdi dünyam sessiz
Az sonra yok
Az sonra bensiz…
/Ýzmir sana yetiþemedi sesimin týnýsý
Gün batýmý yakamoz þimdi bir tabut yankýsý/