MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

GECEYİ BANA VERİN
Dünyevi

GECEYİ BANA VERİN




Güneþin bana bakan ýþýklarýný
Kulaklarýma dayatmýþ bir sabah
Sabah oldu.
Günaydýnmý doðrusu?
(Hayýra çýksýn uykusu!
Bulutlar beyazlýðýnýn asilliðine bulanmýþ mavi olan hayallerimde yüzüyor
Bak o benim tuttuðum
Beþerî olan her varlýk uyuyor
Doða uyanmýþ
Ay a arkasýna dönmüþ ayçiçeði
Güneþe bir selamý çakmýþ
Biz gömülmüþüz küçük ölümlere
Alýþmýþýz dünyanýn gözlerine
Ýnsan utana sýkýla yaþýyor iþte
Güne bakan sevinçleri
Hep uykuyla beraber cebinde

Kollarýma yüklemiþ yýðýnca insanlarý
Tek tek uðraþ demiþ sabah
Anla, duy,gör, dokun benimse!
Sonra anlayamadan gitmiþ bulutlar batý’ya
Bana geceyi tutup çekmeye

Diðer güne hazýrlarsa
Heybeme doldurursa yine onca boþ insaný?
Aðaçlar yine uyanýrsa, cývýltýya
Kuþlar öterse alarmým olursa bu (aþka
Günler kovalarsa her bir gecenin ardýndan
Korka korka...
Ýþlerse yeleðimi kýþýn tek kalacaðým odaya
Yine bir sabaha

Yanlýþ insanlarý atarsam çantama
Olur ya baba
Kýzma
Dizlerimi yaralarsam güneþ gözüme çarparda
Önümdeki gölgesi dað taþý görmeden ayaðýma biri topuktan vurursa
Ne biliyim iþte doða bana bu þekilde uyanýrsa
Kýzarsa serçeler yüzümü yýkamadan baþladýðým kahvaltýya
Düzeni olurda bozarsam
Gözünü kýrpmadan belalarýna sokarsa
Geceyi verin bana
Ýnsanlardan yorulduklarýmý anlatýrým ona

Gece beni dinler
Utanmaz acýlarýma
Yüzsüz hatýralarýma
Dokunur dudaklarýma parmaklarý
Sus Allah aþkýna...

Hem sessiz aðlarým
Duyar merak etme dualarým O ’na
Ýçim rahat eder belki
Ýstediðim belalara
Onlarýn yer bulduðu insanlara

Belkide beddualar boþuna deðil ama
Ýnsan hep düþünür düzene engelse
Belkide düzeni deðiþtirecek biziz ama
Çoðu insan akýl edemez yanlýþýn doðruya çevrildiði ana

Geceyi verin bana güneþten korkuyor yüzüm
Gördüðüm simalara alýþamýyor gözüm
Yüzüm!
Kirli ellerim dolaþamýyor gündüz
Gecem sabahýma küs...

Bir sabah kýzýlýnýn tonu güzel
Birde gecenin siyahisi
Baþkasý umrumda deðil
Hayallerim sadece mavi

Bana geceyi verin
Ay da dolunay olmasýn
Parlamasýn
Her þey sönsün
Her vakit ölsün bu gece!
Yakalým gönlü boþ açtýðýmýz avuçlarý
Bir kulu istemeye, bir parayý tatmaya bu kadar mý düþüncesizsiniz(im)
Herkes içine kapatsýn hýncýný
Gece sarar onlarý
Kimse eylülde üþümez
Derdi olan çoktan elini baþkasýna ýsýtýyor
Yanýlýyor...
Acýmaz yoksa gün Ay masý

Çýkardýmý ortaya gerçek yüzünü
Makyaja boðar insan alnýna çizilmiþ her bir kader yolunu
Kimse de bilmez
Güya aldanmaz sanar
Gecesi bilir gerçek çehresini
Yalvardýðý o ifadeyi bir gece çizer
Birde eline deðdiði çalakalemi


Geceyi versinler
Kapatsýnlar gözümüzdeki dünya perdesini
Yoksa açýlacaðý yok bu nefise terbiye meseleleri
Yakýþtýrmaz kendine insan
Yakýþtýramaz gecenin yýldýz taneleri
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.