NE HİCRAN VUSLATA DÖNDÜ NE GÖNÜL SİZİM DİNDİ

Sen baþka gönüllerle avuturken gönlünü
Benim yüreðime sancýlar giriyordu
Biliyor musun göçmen kýzý

Yani sen bir þey olmamýþ gibi
Güle-oynaya geçerken yanýmdan
Acýya aðýt yakýyordu da sefil yüreðim
Belli etmiyordu kahrýndan

Tüm bu yaþanmýþlýðýn piþmanlýðýnda
Ve bir kez daha seni düþünürken odamda
Hatta uykusuz bir gecenin sabahýnda
Resimlerin geçti elime
Resimler ki , Þimdiki senden eser yok
Tapýlacak kadýn rolündesin daha çok

Sonra Uzun uzun düþündüm de bir ara
Saatlerin sensizliði vurduðu bir anda
Gördüm ki düþlerim hala tutmayan uykularýn sevdasýnda
Gönlüm mü
Gönlümse mazileþen sevginin vefasý adýna
Kim bilir belki de son bir defa
Seni andý buruk yüreðim yine

Bak göçmen kýzý saatler yine kararsýz
Düþlerimse uykusuz gecelerimin çaresizliðinde arsýz

Dedim ya…
Sen kimlerle avuturken avare gönlünü
Ben bilmem kaçýncý kez sana tutsaklýðýný yaþýyordum
Þu can çekiþen sevdalý öykümün

Evet belki de hayalinle uyur,
Bir kez daha düþünle uyanýrým diye

Ama ne gezer..
Ne hayalin gelir gözüme
Ne mazileþen yüzün düþlerime girer verilen sözünle
Hatta bir ara hicraným teselli bulsun diye vuslatýnla
Avuttum durdum deli gönlümü vefasýz adýnla

Hey haaat Ne hicran vuslata döndü
Nede gönül sýzým adýnla teselli buldu
KAÞÝF KANÝ ERTÜRK Eðitimci þair-yazar Sarýkaya/ Yozgat
Sarýkaya þair ve yazarlar derneði baþkan yardýmcýsý
Sosyal Medyada Paylaşın: