ZOR
Daðlarýn ardýna demiþler gurbet,
Derler ki eþle dost der bana sabret,
Bir yaným dýþtadýr þu içim hasret,
Ayrýlýkla ölüm, ne de zor gülüm.
Bak þimdi bana gel tez gel diyorsun.
Gücüm var mý benim þart ediyorsun,
Kan gitmiþ tenimden el ayak yoksun,
Ayrýlýkla ölüm, ne de zor gülüm.
Özledim ne de çok bende özledim,
Birlikte anýya güne hasretim,
Bak der ki ayrýlýk, ölüm kardeþim,
Ayrýlýkla ölüm, ne de zor gülüm.
Bir umut kavuþmak belki yarýna,
Vakýf olur tadan hasret sýrrýna,
Sýzlar da ciðerim ah ara sýra,
Ayrýlýkla ölüm, ne de zor gülüm.
Gurbet iki hece manasý derin,
Hasretidir sýla evlat askerin,
Özlem olmuþ sanki adeta yemin,
Ayrýlýkla ölüm, ne de zor gülüm.
Ayrýlýktan zor mu ölüm gerçekten?
Ýkisi de siyah karaca renkten,
Yýkýlýr gönüller savrulur hepten,
Ayrýlýkla ölüm, ne de zor gülüm.
Derdim çok dermaným yok yoruldum,
Günden güne soldum tükendim durdum,
Hasreti içledim bak yudum yudum,
Ayrýlýkla ölüm, ne de zor gülüm.
Ýrfan Yýldýrým Çevik
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfan Yıldırım Çevik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.