BEN SANA KÜSMEDİM (306.)

Ne ses nede seda var gecede nede bir hece
Hasret yüklü yüreðim yanarken içten içe
Sýký sýký taradým gönlümde ki defteri
Yaðmaladým her þafak vakti karanlýðý yýrtan günü
Kýzýla boyadým
Sen gittin ya
Ben sana küsmedim

Rüya melekleri uykumu çaldý
Sebebim sen olunca sevdan hüküm sürecek
Canýma haciz koydu bir anlýk sýzým
Gözlerinin gölgesi olmasa da yanýmda
Yetim kalsa da sol yaným sözüm söz
Kanasa da gözlerim ikrarýnda duracak
Sen gittin ya
Ben sana küsmedim

Seni yaza yaza bitiremedim
Ne var ki susmaz aðlar kalemim
Ýçimi yakan ateþ yüküm sevda
Düþlerim kahýr aðýr mý aðýr
Kaldýramaz bu yürek
Gitme þair yüreðimden
Ýlhamýmý yok etme
Gel dertleþelim seninle
Elbet bir gün bitecek bu ömür
Sen gittin ya
Ben sana küsmedim

Zehir etme hayatý aþkta sýnýr yok bilirsin
Yaþa ve yaþat aþký dolu dolu
Es yüreðime es deli rüzgarlar gibi sýkýca sarýl
Öyle bir öpmelisin ki erimeli çözülmeli buzlar
Hadi bir solukta yanaþ
Vur zincire yavaþ yavaþ
Kenetlen þafak vakti yaþa ve yaþat
Karýþsýn asi kanýn damarlarýmdaki kana
Birlikte akalým sonsuza deðin
Sen gittin ya
Ben sana küsmedim




Fatma Ayten Özgün























Sosyal Medyada Paylaşın: