Hangi gece bekler sabahý, Gün diye doðan sen olmayacaksan. Hangi gönül bekler baharý, Ateþ diye ýsýtan sen olmayacaksan. Bana mý kaldý yokluðunda yaþamak. Kolay mý sence olmadýðýn dünyada, Boþ havayý solumak. Kuru kuru nefes almak. *** Hangi dal tomurcuk verir, Çiçek diye açan sen olmayacaksan. Hangi aþk bana iyi gelir, Gönlüme giren sen olmayacaksan. Bu kadar mý yani, Senin aþktan anladýðýn, Unutmak mýdýr gerçekten, Böyle kolay sandýðýn. *** Bu akýl nasýl unutsun seni, Hala baþtan gitmeyince. Bu yürek nasýl unutsun, Kara topraða girmeyince. Aslýnda sen de haklýsýn, Ýnsan her þeyi gerçek sanýr, Gözüne perde inince. Gerçeklerinse yalan olduðuna inanýr, Aklýna þeytan girince...
Celal Bahar
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.