ÜMİT

Ýþler yolunda gitmez, tutmaz hesaplarbazen
Hazan yeli eser tam da yaz ortasýnda
Ne sonbahara raðbet olur, ne de buz gibi kýþa,
Maskara olursun, onsuz þu hayatýnda.

Düþen sarýlýr, o uzanan ele ve sýkýca
O el ki, sizi baðlar yeniden hayata
Ýlle de görünmesi gerekmez bu elin
Cismi de olur kimi, kiminde de bir ismi,
Onu bulabilenler bence gerçekten þanslý.

Ýlginç gelir size bazý hayatlar
Küçük adýmlarla insanlar koþuþtururlar
V esanýrsýnýz ki hep aynýdýr, deðiþmez bu zorluklar,
Kolaya giden yollar açýlmýþtýr ansýzýn
Ondan bilir zaferi, sabýrla bekleyenler.

Ne yaparsanýz yapýn, onsuz geçmez zaman
Zamana da odur ki, gerçek deðeri katan
Yoksa çýkar mýydý ava gökte bir kartal
Uçtuðundan görürdü, kendine o gün bir av.

Ya nasip diyerek bir pazar yerinde
Onca malý yüklenip getiren bir esnaf
Nerden bilirdi yapacaðý satýþý, ne tuhaf!
Elbette iyi niyetten, emekten beslenen hissi
Bir yerde ayrýlmýþtýr mutlak, çalýþana kýsmeti.

Yatar mýydý onca ay bir hastanede yaþlý
Biliyordu zamanla geçeceki acýsý
Velhasýlý edecekti kaderi tecelli
Bu inancýdýr ki ona olacak ilâcý.

Yuvadan ayrýlan kuþ, niçin geri dönüyor?
Yavrularýna yemeði nasýl da getiriyor
Hayret ediyor insan, bu belki ortak lisan
Her canlýnýn hayatta ortak duygusu odur
Ümittir onun adý, yaþamý hep doldurur.

Olmasaydý umutlar, çiçekler açar mýydý?
Kuru toprak baðrýnda filiz yeþerir miydi?
Ümitler verir bize moral, elde tutmalý onu,
Ümitsizlik bedbaht yol, akýldan çýkarmalý.

Bizi bu gün var eden, yarýna gülümseten
Bilmesek de sonunu, tebessümle besleyen
Yaþama anlam katan ve olmazý olduran
Umudumuz olmazsa, hayat çekilmez inan.

Diyeceðim odur ki, biz yürekle yapalým
Karamsarlýklardan da her dem uzak duralým
Doðacaktýr ufuktan, güneþ pýrýltýsýyla,
Sýký sarýlmalýyýz, yarýnlara umutla.
Oðuzhan KÜLTE






Sosyal Medyada Paylaşın: