Veda etmeden gidiþinle, Yýkýldým ben baba! Dizlerimin baðý çözüldü. Babam diyen sesim kýsýldý. Gündüzlerim karanlýk, Gecelerim kabus oldu..
Baban öldü dediklerinde, Diyemedim ki onlara, Siz bir kýz çocuðuna Nasýl baban öldü dersiniz? Göstermeden yüzünü, Son kez öpmeden elini, Topraðý üzerine nasýl örtersiniz?
Geliþlerini beklerken babacýðým, Alýþmak ne zor þey gidiþine! Gözlerimde yaþlar durmaz akar.. Yüreðim yanar. Kanar da sesim kýsýlýr içimde.
Gidiþini görmeyince, Hep gelecekmiþ gibi, Misafirliðe gitmiþ gibi babacýðým.. Rahmetle anarken babacýðýmý. Avuçlarýmda dualar uçururken, Küçük kýzýn seni bekliyor babacýðým.
----Nursel
15.09.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nursel çil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.