Sözüm kalmadı
Müsade et hayat yoruldum artýk
Dað tepe aþacak dizim kalmadý
Eski ben deðilim duruldum artýk
Estiðim yerlerde tozum kalmadý
Hayra çýkmýyor ki çoktandýr yolum
Mahþer yeri sanki, yanýyor solum
Çaresiz kalýnca baðlandý kolum
Feleðe diyecek sözüm kalmadý
Pervaneye döndüm onun peþinde
Kahru periþan oldum genç yaþýmda
Hayýr görmedim ki hiç bir iþinde
Sevgi dilenecek yüzüm kalmadý
Evvel kazandýðý tek savaþýydým
Ömrüne ruhuna gönül eþiydim
Sönmek bilmeyen sevda ateþiydim
Bitti aþk ateþim közüm kalmadý
Yürekten sevgimi eliyle biçti
O’nu sevmek bana yasaktý suçtu
Ben kovaladýkça mutluluk kaçtý
Sevda’da sevgide gözüm kalmadý
Düzelir mi deyip biraz yokladým
Þiir yüreðime sabýr ekledim
Bugün yarýn derken on yýl bekledim
Akýl fikir durdu çözüm kalmadý.
Sevda Doðan Karakaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.