Güne " Merhaba" demeliyiz!..

Kelebekler kozadan çýkar,
Güzellikte, saflýkta,
Hayatý hiç umursamazlar,
Yaþam onlara anlýkta....

Biliyorlar dünyayý,
Gelip sonra gidecekler,
Onlarýn asýl yuvalarý,
Mis kokulu çiçekler...

Duygular düþünceler kapsamaz,
Yok benliðinde görmek,
Uçmanýn sükunetini yaþar,
Gayesi;
Yaþarken,
Görmek, hissetmek ve ölmek...

Çiçekler etrafýnda baþka,
Iþýkta ise olur merdane,
Döner keyfince ,
Yollarý tek, bakýþ açýlarý tek, bir tane...

Aþký yaþamak, hissetmek,
Polenlerden oluþur,
Güne "Merhaba" der, çiçeði görür,
Üzerine doluþur...


Kelebeðin bu yaþamýnýn anlamý,
Hayatýnýn özüdür,
Yeni güne baþlarken,
Güne “Merhaba “ demeliyiz,
Bize býraktýðý deðer,
Ýþte bu, gizemli sözüdür!...


Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.


Sosyal Medyada Paylaşın: