ahh be firuzem rüzgarsýz uçurumlar gibiyiz aþk nasýl ki mevsimsiz nazlý bir çiçek sende inadýna dört mevsim kelebek
sen, yüzündeki cennetin keskinliðine sýnýr olsan da ben, durgun akan ýrmaklar kadar derinliðime ve yalnýz bize sýnýrsýzým
yalýnayak cümleyim be firuzem aç göðsünün iz düþümlerini dizelendikçe içimde çoðalan ”ahh” larým bir þiir olup yalnýz bize gelesim ve yalnýz bizde kalasým var
ahh be firuzem býrak kýskansýn rengini baharda yeþiller sen durma duru bir su gibi süzül yüreðimin kuytularýna bazen de deli bir rüzgar gibi savrul bize yattýðým uykularýma
aþk, biraz insan, biraz hayat aþk ki, en çok ta çok ça sen
seni sevmek diyorum sende doðmak, büyümek ve sende ölmektir sende beni bilmek ise, yalnýz ama yalnýz senin mabedine gömülmektir…
ilhanaþýcýeylülikibinonsekiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.