İSYAN

umut çiçeðim yeþerse keþke
ve bir hayat doðsa avuçlarýndan yüreðime...

ölüm dururken baþucumda,
dokunulmazlýkla sýrlaþan ir gerçek gibi
kabullenemz onu
bu yeniden doðmaya
hayata inat koþmaya susayan ruhum

dizlerim kanarken bu ýssýz yolda
onca düþüp kalkmalar gelir aklýma
sonra bir perde gibi iner gözlerimden
karanlýðýn içinde yanlýzlýk.

sonuna gelmek istemezken
aslýnda sonu yaþýyor

Sosyal Medyada Paylaşın:

mufasa Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

MANİK DEPRESİF İSYAN içimdeki aşk yalnız seni sen