ALIŞTIRMA!

Merhamet avcýlarý zamanla çoðalýyor,
Cüzdanlar hedeflenip vicdanlar yoklanýyor;
Kendine acýndýrmak için rol yapýlýyor,
Ýyiler kandýrýlýp gönüller okþanýyor...

Merhametten marazýn türediði bilinir,
Buna raðmen uyarý zihinlerden silinir;
Acýma ve paylaþma duygularý geliþir,
Vermekle vermemek hep birbiriyle çeliþir...

Almaya alýþtýkça bir gün çalmaya baþlar,
Karþýsýna çýkana çatýlýr hepten kaþlar;
Ýþine karýþaný has üslûbuyla haþlar,
Hýrsýndan öfke azar, savrulur bütün taþlar...

Onuru tükenenler asla piþmanlýk duymaz,
Haddini bilmeyene karýþmak doðru olmaz;
Alay edilse bile hiç rahatsýzlýk duymaz,
Merhamet avcýsýna vermen hayrýna olmaz...

01.08.2001
‘Kokteyl’ adlý eserimden.
Sosyal Medyada Paylaşın: