Aynanýn içinde bir har.. Dýþarýda esiyor deli rüzgar Sanki ala suyu kovalamakta; Elimde bir ayna Tutuyordum bulutlara Ýçine bin-bir ýþýk yansýmakta Güneþin ille de sarýsý!.. Sonra kýrmýzýsý; Mor ve mavi Yeþilin etrafýnda dönendi.. Güneþin kýrmýzý perdelerini Gökten indirendi Perdeler açýldý; Iþýklar saçýldý Mermer sütunlu koca duvarlar Gökyüzüne aþina Sanki koþup geliyorlar bana.. Kalbim atýyor güm güm!.. Güneþin üstüne yemin ederim.. Bak sonbahara!.. Sarý sarý yapraklara Gökyüzündeki kuþlara Ýçinde sanki bir Hüma!.. Aynalarý böldü bin-bir parçaya Her birisi artýk birer Hüma kuþu Dünyaya bahtiyarlýk daðýtýyor Ayna þimdi gökyüzünde Iþýk hüzmesi içine doðru süzülmekte Görünmez camýn ardýndaki Sýrrý aþikar etmekte!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
meral 0prukçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.