ANNEME

Anne evin cankuþu, hem özü, hem huzuru
Anlatmak kolay deðil, anne denen mevhumu.

Ödenmez emeklerin, bunu iyi bilirim
Senki hep kalbimdesin, biriciksin annem sen.

Kýrdým bazen kalbini, akýttým göz yaþýný
Unuttum çilelerini, affet sen bu densizi
Ýnsan kýrýyor bazen, o çok çok sevdiðini
Ama þuna emin ol, bu benden en samimi
Gönlümden kýramazdým, seni unutamazdým
Sen en büyük sevgisin, bunu bilmeni isterim.

Hayat çok çetrefilli; bizi yedi, bitirdi
Vazgeçmek yok lügâtta, bu benim yeminimdi
Düþþem de bin kez yere, kalkacaðým hep dimdik
Arkamda hep o gizem, bana da ilham veren
Çocukluðumun özü, insanlýðýmýn örneði
Annemdi bana gücü ve yýlmazlýðý veren.

Olmasam da yanýnda, varlýðýn hep kanýmda
Resmine her bakýþta, mutlu olur gülerim
En sevimli yýllarým, en güzel anýlarým
Abartýsýz hayatým, geçti senin yanýnda.

Giderdi babam iþe, hem de baþka kentlere
Kalýrdý omuzlarýnda, geçim dertleri sende
Bir ben anlardým seni, çektiðin çileleri
Hem anneydin, hem baba, üç kardeþe kanýmca
Büyük sýnavlar verdin, çokça emek sarfettin
En büyük çocuðun ben, mücâdeleler veren.

Bak, ben de oldum baba, düþtüm çileli yola
Birbir giderken kuþlar, yuvamýz döndü çöle.
Þimdi anlýyorum ki, evlat denen gerçeði
Fedakârlýkmýþ meðer, ailenin yelkeni.

Tutmak için yuvayý, annem hep göze almýþ
Feda etmiþ gençliði, zorluklardan kaçmamýþ.
Aðarmýþ o saçlarý, aðzýnda diþ kalmamýþ,
Yýllar girmiþ araya, zaman ne çabuk geçmiþ.

Ýyi ki varsýn anne, bana lütufsun her an
Yürüsün hep dizlerin, dert görmesin ellerin
Bu bir itiraf deðil, göz boyamak hiç deðil
Gelmek isterim sana, eðil daðlarým eðil.

Bendeki duygularýn asla sönmez içimde
Bir gün kýsmet olur da, sen kapýný açýnca
Kýrlaþmýþ þu saçýmla, çýkarým ben karþýna
Eksik etme duaný, sevgin kalpte, yürekte.

Hatalar küçüklere, af büyüðe yaraþýr
Kalpten gelmeyen sözler, yele karýþýp gider
Umutlarýmýz solmasýn, güzel günler yaþansýn
Yine senle beraber, yaþayalým isterim.
Oðuzhan KÜLTE



Sosyal Medyada Paylaşın: