MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ben bilirim
redfer

ben bilirim





ben bilirim siyaha çalan tüm renkleri
gün yüzü deðmemiþ vakitlerde sonsuzluða yol alan geceleri
ben bilirim esarete sürgün tüm zincirleri
paslý pencerelerde yeni filizlenmiþ çiçeðin kaçýncý çýðlýðýný
çiçeksiz saksýlarda büyüyen umutlarý ,hasletleri ,özlemleri
bir orman sessizliðince unutulmuþ
bir ýþýk cümbüþünü, bir gül devrini, bir sevgi mevsimini


*


ben bilirim
buzlaþmýþ ýrmaklarda kar suyuyla yýkanýlan tenleri
soðukta titreyen ayaklara patik örenleri
zemheri yorgunu topraðýn yara bere ellerle nasýl kazýldýðýný
kurutulmuþ etin seçeneksiz sunduðu lezzeti
kar ve tipiye uðramýþ solgun yüzlerin nasýl kýrmýzýya dönüþtüðünü
çekilen gamý ,yaþanýlan acýlý yýllarý


*

ben bilirim
aðaçsýz tepelerde akþam üstü kaybolan nur seli hayalleri
güneþin sýrtýna ince bir tül atmýþ kýzýlýn yok olup da hilalin çýktýðý yeri
karanlýðýn koyusunda sükut edenlerin nasýl kanadýðýný
yolunu yitirmiþ ýþýklarýn korkudan nasýl titrediðini
sönen yýldýzlarýn bir bir pencerelerden içeriye doluþtuðu anlarý


siyah tan yerinde kaç kez beklerken eylülü
ebruli bulutlarýn arkasýndan doðan güneþi
dünya yüzünde görülen en güzel yüzü
bir yanda uyuyan þehri
diðer yanda kitlelerin ölüm uykusunu

*

ben bilirim
her bað bozumunda türkü tüttüren dudaklara takýlý yarým tebessümü
mahzenlere yatýrýlmýþ tüm þaraplarýn kýzýlýný, beyazýný
dünya çilesi çökmüþ mustafa dedenin yüzünü
kar selini, baharýn yelini açan þeftali çiçeðini
kah parasýz kah parkasýz köyden göçen hasan emmiyi
maziye gömülmüþ uzak uçurumlarý

*

ben bilirim
nefesi tütün kokan iþçilerin koþuþturduðu tütün fabrikasýný
aðýz dolusu savrulan zavallý küfürlerin hangi cenaha gittiðini
yüreði kelepçeli kýzlarýn yedi yerinden yedi kurþunla niçin vurulduðunu
sayýsýz kent delikanlýsýnýn düþtüðü kahýr dolu mahpus damýný
kabus dolu gecelerde iliklere nakþolmuþ sancýlarý
göðüslerin siper , canlarýn kurban olduðu yurdu
uðruna ant içilen bayraðý
asker sesleri getiren rüzgarý

*

ben bilirim
yetim bir çocuðun delik botlarý altýndan geçen kýþ mevsimlerini
yüreði volkan , göz bebekleri alev, yakýp kavuran ciðer yarasýný
uçurtma ardýnda ,bilye peþinde koþarken savrulan tozu dumaný
o daðý, o taþý, o topraðý o denizi o uzun uzun geceleri
ayný nakýþ, ayný solgun renklerden annelerin bin bir zahmetle ördüðü kazaklarý
her bayram sabahý elmas ninenin yüzü kadar temiz yaptýðý her duayý
mutlu hikayelerde anlatýlan son elmanýn son düþtüðü o zamanlarý
ben bilirim…

*
redfer

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.