İçimdeki Cemal

herkesin içinde bir Cemal Süreyya var
yeter ki ona dokunacak biri deðsin kalbe
hangi kalemin gücü yeter ki
kalbi karalamaya, susturmaya

aþk deli etmez adamý
þair eder iþte o zaman
ama sakýn ha mutlu olmayý bekleme aþkta
acý nasýl 3 harfse aþk ta öyle
tabi ki tesadüf deðil

bakýþýnýn bana çarpýþý gibi
ellerimin titremesi gibi
havanýn seninle ýsýnmasý gibi bir þey aþk
ve buz keser sensiz kelimelerim
acýtýr kendisini
yýlandan beter zehri sessizliðinin
yalanlar, deprem etkisi
gözlerim tsunamide boðuldu

yangýn var kalbimde
susadým kurudu dudaklarým
yandý geçmiþim
zaten sensiz gelmiþin geçmiþin anasýný

öperim elinden
öperim kirpiklerinin gölgesinden
ah sanki saplandý kalbime hepsi birer, birer
sonra sýrtýma

aðýrlaþtý göz yaþlarým çukurunda
toprak attým üstüne yalnýz býraktým
kimse bilmedi gömdüðüm geçmiþinin yerini
üzerine beton attým
þekilsiz bir bina diktim
kocaman, upuzun, yapayalnýz

ve tabi sevdim seni Cemalli dizelerde
kendimi buldum boþalan kadehlerde
Nirvanaya uðradým son düzlükte
orda bile seni andým, taptým
yanýldým sevdanýn anlamýnda
hep beni sevmiþim ben aslýnda

Sosyal Medyada Paylaşın: