biz bu aşkın neresinde olduk
biz bu aþkýn neresinde olduk
ben gözlerinde aþký bulmuþken
sen bu aþký göremeyecek kadar körsün
dudaklarýmda senin adýn okunurken
sen kalbini muhulden bu aþka
seven yürek sana aþk kapýsýný sunarken
sense bu aþký bir vedaya sýgdýrdýn
þimdi kendime soruyorum biz bu aþkýn neresinde olduk
yýkýlan bir aþktý bu bizimki
sen hiç bana gelmeyi bilmedin ki
sessiz sakin bu aþka boyun eðmek
zor geldi sana bir kuþ misali
ucup gittin gönül sarayýmdan
gecen zamana hiç yanmýyorum
zaten bu aþk baþtan hataymýþ
þimdi yarýnlardan soruyorum biz bu aþkýn neresinde olduk
ömrümü istersen hiç çekinmeden verdim
benden canýmý istesen bin caným olsa düþünmeden verdim
bu kadar umutsuz mu baktýn bu aþka
zormu geldi sana bu aþký yarýnlara taþýmak
yoksa bu aþk sana agýrmý geldi bahanelere sýgýnýp gittin
þimdi daha iyi anlýyorum seni zaten kalbinde hiç yerim yoktu
var git yoluna sen bu aþký tek baþýma mezara kadar taþýrým
þimdi ben gecen zamana soruyorum biz bu aþkýn neresinde olduk
30 Ocak 2016 ·
þiir:Mustafa Seven Kalp
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa seven kalp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.