Yaðmurlu bir gecenin Alaca þafaðýnda Haberin olmadan Aniden gideceðim Duyduðunda Önce yüreðin Yerinden oynayacak Sonra inanamayacaksýn Koþup geleceksin Nefes nefese Görmek isteyeceksin Göstermek istemeyecekler Ama sen kimseyi takmayacaksýn Açýnca yüzümü Bakacaksýn gözlerim açýk Bir kez daha inanamayacaksýn Yaþýyor iþte diye Dönüp baðýracaksýn Sonra soðuk tenime dokunduðunda Biraz duraklayýp Neden yaptýn bunu diye Gücün tükenene kadar Göðüslerimi yumruklayacak Olanca nefesin yetene kadar Çýðlýklar atacaksýn Sonra mezarýma geleceksin Beni topraða verirlerken Sende girmek isteyeceksin Herkes dua ederken Sen içinden saydýracaksýn Herkes giderken Sen kalmak isteyeceksin Býrakmayacaklar Seni de alýp götürecekler Ve o geceyi zor sabah edeceksin Bir an önce mezarýma gelip Yaþarken Yüzüme söylemek isteyip Söylemediklerini Göz yaþlarýnla Topraðýmý ýslatarak Söylemek isteyeceksin Ve ben söyleyeceklerini En az seni sevdiðim kadar Duymak istiyorum
Rüstem Bingöl (35.K)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rüstem Bingöl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.