YOKLUĞA ÖZLEM

YOKLUÐA ÖZLEM


Mýsralara döküyorum içimi
Bir tek onlar dinliyorlar sessizce
Tercüman oluyorlar yüreðime
Dünyadan alacaklý gözlerimle
Dayanýyorum gecenin kapýsýna
Vuslatý yaþadýðým yolun
Sonundaki ýþýðý gözlüyorum özlemle

Ezelde yazýlmýþ hikâyenin
Sonu beliriyor gözlerimin önünde
Dökülüveriyor zerrelerim topraða
Hazinesini arýyorum ömrümün
Yýkýlan duvarlarýnýn altýnda
Kimse görmesin istiyorum sýrrýmý
Karanlýðý örtüyorum uykusuzluðumun üstüne
Kayboluyorum sýnýrsýz sevgilerin içinde
Kabul olacak dualar ediyorum
Bütün hücrelerimle âmin diyorum
Büyük bir huzur kaplýyor gönlümü
Nefsime sitemlerimin sonunda

Ahde vefa etmiþ olmanýn
Mutluluðu sarýyor hayat yorgunluðumu
Bilmediðim sulara düþmüþ
Aksimi seyrederken
Kurtuluyorum bir anda korkularýmdan
Hafifliyorum huþu ile titrerken
Müthiþ heyecan verici olmalý
Sonsuzluða ulaþýp
Yokluða düþmek
Dünyanýn rahminde ceninken
Sonsuzluða doðmak
Düþlemekten aciz kaldýðým
Gerçeklerde yaþamak

Kederler dolmuþ hayatýma
Kapýnýn altýndan giren
Arsýz zemheri soðuklarý gibi
Nefesim solgun acýlardan
Dualarýmý sürüyorum gönül yaralarýma
Önümde umutlarým bekliyor
Arkamda düþ kýrýklýklarým sýzlýyor
Yüreðimdeki mealinden okuyorum
Rüyalarýmýn tabirini
Tarih olan hayatýmýn matemini tutuyorum
Gözlerim kapalý geceye sýðýnýp
Ölümsüz sözlerimle
Varlýktan kurtulup
Yokluða çevrilmiþ gözlerimle!

23-05-2012
Þair, Burhan AKSU

Sosyal Medyada Paylaşın: