Cihanın Masumiyeti
Yýllar mý suçlu yoksa kader mi
bir ben mi yenik sadece aþka
bir ben mi kaybeden her defasýnda
ceplerim delik aþklar, aþýklar düþtü karanlýða
annem unuttu adýmý kör sokaklarda
sabah olduðunda gözlerim aydýnlanmýyor
geçmiþin izleri hiç silinmiyor bakýþýmdan
hep ayný mahçupluk
hep ayný suçluluk duygusu
eteklerimde insan sürüsü
kemiriyorlar tenimi, kýrýyor kemiklerimi yalanlarý, iftiralarý
hayatým hep mi karanlýk geçecek anne
ben hep mi baþkalarýnýn kurduðu oyunlarda
figüran kalacaðým garip annem
ayný kader mahkumu mu olacaðýz
ey gözleri gülmemiþ annem
ben pes etmedim
ben diþimi biledim tüm kahpelere
sana gelecek her þeye siper oldum
kýþýn soðuðunda kalma diye
kemiklerimi yaktým
hep sevdim anne
hep vazgeçtim senin için
bende böyle sevdim seni anne
kendini bana , ben de sana kurbaným anne
gün gelir bende yaþarým kendimi nasýlsa
nasýlsa bana da sýra gelecek anne
gün gelecek birer, birer ödeyecek hayat
bana olan borcunu, faiziyle mutluluklarý
keskin dilim dinlenecek
kimseler eriþemeyecek huzurlu kaleme
ben ve sevdiðim insanlar sadece bilecek yerini
anne sen hakkýný helal et yeter bu garibe
sen yeter ki gül gözlerinle bu küçük yüreðe
ellerimi yýkadým yalanlardan
arýndým kahpe yalanlarýn dünyasýndan
artýk safým anne
týpký 32 yýl önce , beþikteki oðlun gibi
sadece sevgin kaldý geçmiþimden
yaðan yaðmurla aktý insanlýðýn kiri
melek bakýþým, masum gülüþüm kaldý
sadece ben kaldým anne yorgun yýllarýn
tükenmiþ anýlarýn ardýnda
özüm kaldý tertemiz yarýna
ellerin kadar akým
ellerin gibi beyaz kaldým
ak saçlý annem
aklandým son baharýmda bende
mutluyum, mutlusun diye
caným annem
Sosyal Medyada Paylaşın:
RuhaDokunanAdam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.