Nasıl Öğrendin Kalpsiz Ölmeyi?
Ben mi öldürdüm kalbinde ki sevgini?
Öldürüyorsun kalbimde ki seni.
Nereden öðrendin böylesine kanat kýrmayý,
Mahkum ettin sensizliðe bu küçük serçeyi..
Kýþ deðildi dallarýna konduðum vakit,
Birlikte izlemedik mi beraber her doðan güneþi?
Nedir þimdi bu gökyüzünü esir almalar falan!
Mavi mi oldu? acýnýn ve hüznün rengi.
Kaçmaktýr korkaklýðýn resmi aslýnda,
Karþýmda durup gözlerime bakarak yedin bitirdin beni.
Evet ben kaçmaya çalýþtým birçok kez çünkü
Kaçmasaydým kýracaktým kalbini.
Kavgasýný etmek istemiyorum yoruldum.
Sildim geçtim yaþanan her þeyi .
Elimde olsa canýn sað olsun der seni üzmezdim ama
Ben Allah’a havale ettim bütün alacaðý ve vereceði.
Belki bir nebze merhem olursun diye
Gündüz ettim her geceyi.
Burada ki ve bende ki hesaplarýn epey de þiþti artýk.
Belli ki mahþere býrakmak istiyorsun herþeyi.
Orada mavi bir gökyüzü varmýdýr ben bilemem ama
Önceden giden bekler artýk arkadan geleni.
Karþýlaþýrsak bir kaç sorum olacak sadece.
Nasýl öðrendin sen kalpsiz ölmeyi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.