I.
yerin kulaðý yok
insanýn içi fesat diye içerlendiðim bir vakit
güz kuþlarý uçuyordu göðün maviliklerinde
vuslatýna ermek için barýþýn
II.
özgürlüðü gökyüzünde sanan herkes gibi
yuvasý kundaklanmýþ köylülerden türküler derledim
saf bir çeliþkidir gül ve suyun kardeþliði
mor masallarýn vaveylasý
çepeçevre sarýnca çocukluðumu
tütün bastým üþüyen yanlarýma
seni seven yanýmdan kanýyorum þimdi
III.
batýnýn alnýnda kara bir lekedir doð(r)u
sararmýþ yapraklarýn hüznüyle haykýrýyor tarih
ekþimiþ içilmeye içilmeye kuyular
boynuma dolan ip kavmimden kalma
seni bir masalda unutmuþ annen
dolu dizgin koþuyorsun
~kýrmýzý ~
rugan ayakkabýlarla
~bir yaprak kopartýyorum sensiz geçen günlere
anla
IV.
daðýn yalnýzlýðýdýr
kürdi makamýndaki ýslýðým
ki ýslýðým sevdanla piþer
serin serin akar ýrmaklarýnda
kanlý dudaðýndan öpsem
ve göbek deliðinden dolu dizgin
ölmeden cenneti görürüm sevdiðim
V.
"dünya haindir" diyen
ninenin nasýrlý elleri düþünce omuzlarýma
karanlýk en can alýcý uðultusuysa seslenir
’derine dal en derinine sevdanýn "
baþý ve sonu olmayan bir masal gibi gri
þehvetin ýssýzlýðý kadar kýrmýzý gözlerim
VI
beni unutma
acý; bir bumereng gibi içimde
asi yüreðimin haykýrýþlarýný
gözyaþlarýmý
uzadýkça bir yük katarý gibi
çoðalýp çaðalýp taþan sevdamý
ellerimin çapraz sorgusunu
suskunluðumdan akan isyanýmý
gözlerimi
ellerimi
görmezden gelme
düþerim kör kuyulara
düþüþüm sonum olur
VII.
nasýlda hoyrat akýyor
sevinci ve ellerimi törpüleyen zaman
kadim bir kentin uðultusudur
takvim yapraklarýnýn bahtýna yazýlan
bir mektup yazýyorum titreyen ellerimle çocukluðuma
ne sen okuyorsun yalnýzlýðýmý
ne de hapishane koridorlarýnda babam