ÖZET

Her hayatýn bir hikâyesi, her hikâyenin bir özeti vardýr...



Hayat maceramýn orta yerinde
Bir gün oldu o gün öldüðüm gündü,
Zavallý hayatýn her bir deminde
O günü yaþadým sanki bu gündü...



Daðlara taþlara yazdým sevdamý
Sevdam daðlar kadar kaviydi benim
Gözlerin sarmýþtý bütün dünyamý
Hayallerim bile maviydi benim...



Sevda ile tutuþtuðum çaðlarda
Rehberim sevgiydi pusulam sendin
Kaybolur giderdim yok ile varda
Dünyada servetim hasýlam sendin...



Sevmiþtim kendimden geçercesine
Bir gün sen her þeyi tarumar ettin
Bir haber etmeden kaçarcasýna
Çözemedim neden býraktýn gittin...



Halâ yaþadýðým her gün o gündür
Hudutsuz acýlar çaðlar içimde
Býraktýn gittin ya ogün bugündür
Bir zavallý yürek aðlar içimde...



Þimdi karanlýklar kahrýma perde
Hicranýn girdabý ruhumu boðar
Gecenin sabaha döndüðü yerde
Her seher ufkuma sensizlik doðar...



Hayat maceramýn orta yerinde
Bir gün var ki o gün öldüðüm gündür
Zavallý hayatýn her bir deminde
O günü yaþarým sanki bu gündür...



Cemal Varol 1992. Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: