BAKA KALDIM

BAKA KALDIM!
Bir sabah vakti idi sen buradan giderken
Gözlerimde yaþ vardý öylece baka kaldým
Gitme kal diyemedim sen vedaný ederken
Yüreðimde taþ vardý öylece baka kaldým

Habersiz gidiþlerde gönül hüzünle dolar
Ellerinde gonca gül daha açmadan solar
Parmaklarým saçýmý avuç dolusu yolar
Belalý bir baþ vardý öylece baka kaldým

Göz yaþýmla sel olup yüreðime akmýþtým
Kim bilir bu gönlümü o an nasýl yakmýþtým
Aniden kolumdaki saatime bakmýþtým
Altýya on beþ vardý öylece baka kaldým


Giderken hüzünlüydün gözlerime bakmadýn
Nefesin buz gibiydi yanaðýmý yakmadýn
Sarýlmadýn mahçuptun yakama gül takmadýn
Kim bilir ne düþ vardý öylece baka kaldým

Kaybetmiþtim kendimi serden geçmiþ gibiydim
Sende gitmiþtin artýk ölüm seçmiþ gibiydim
Ellerim titriyordu sanki içmiþ gibiydim
Ýçimde ayyaþ vardý öylece baka kaldým

21/5/2018. H. Iþýk

Sosyal Medyada Paylaşın: