yapraklar dökülür
gönlümden
sonra
ka
de
he
raký
uzun bir yol öyküsü bu
hostesin muavince ses tonu ile
biletsiz bir yolcuyu azarlar gibi
hem de yolun sonuna bir mola kala
oradan kalk þuraya otur dese ne ala
temelli in diyordu bu sevda otobüsünden
tam geçerken o yollarý kýrlangýç sürüsünden
mevsimi tükenmesin yollarýn
solmasýn mavisi türkü bakýþlý gözlerin
yüzünü örtmesin n’olursun baþýnda ki bulutlar
gelincikler bükmesin nazenin boyunlarýný
ürpertip daðýtmasýn karahindiba tüylerini
yüreðime gül eken nasýl þimdi diken diken
yapraklar dökülür gönlümden sonra kadehe raký
o patika yoldan çok koþtuk, bitti;
zincir vurduk dalgalara geçtik o iskeleden
o nar bin parça þimdi, o yeþil kuþ çoktan öldü!
çok çocuktuk çok aðladýk büyüdük
çok konuþtuk susarak da ayný yolu yürürdük
aþk olsa da üstüne bir bardak soðuk su içtik
yapraklar dökülür gönlümden sonra kadehe raký
oysa o günler de haramdý bana raký
parmaklarýn arasýna sapladýðým çaký
sevda için söz verdiðimiz o altýn taký
dilim de hala o þarkýdan kalan þiirsel yanký
"mutluluk mavi çocuk /oynardý bahçemizde"
"nerede þimdi, nerde o aþkýn kör sarhoþluðu"
son baharý ömrümün
ve yapraklar dökülür gönlümden sonra kadehe raký...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... ay yıldızlı uçurtma... şehit çocuk...