MEÇHUL MÜ, MEŞGUL MÜ?
Vazgeçiyor insan zamanla hayallerinden
Diretmek yitiriyor anlamýný, yol kapalýyken
Açýlsa da yollar bana, vakit geç artýk,
Gidiyorum bir meçhule zaman denizinde
Zaman da kayboldu sanki bu hikâyede.
Eksi yirmilerde hava, aldýrmýyorum ne kýþa, ne de soðuða
Yýpratmýyor bedenimi soðuk, hissiyat donuk
Rüzgâr esse de bir artýk, boran çýksa da
Ýnsanlar da hiç keyif yok, her þey ortada…
Kime baksam ümitsizlik, kimi dinlesem dertli,
Yok mu içlerinden biri teselli verici?
Ben de kapýldým þimdi, bu yönsüz girdaba
Bindiðim bu gemi gitmez, hiçbir limana.
Isýtmýyor beni hayata, sahte gülmeler
Daðýtmýyor efkarýmý o zifiri geceler
Sevgi denilen o þey ki çoktan tükenmiþ
Direnen yok sahteliðe devir böyleymiþ.
Ne yerdeyim, ne semada, ne de bir kalpte
Arýyorum kendimi ben, meçhul bir yerde
Bulmak ümidiyle çýktým þu loþ sokaklara
Bulamadým tabelayý sisli havada.
Hatýr, gönül, büyük, küçük ne anlatýyor?
Ýnsanlar onca yaþý nasýl alýyor?
Kimi yaþýyor ezbere, baþýnda bere
Bazýsý besmelesiz basmaz hiç yere
Kimi de imanlýdýr, hastýr; gider hedefe.
Gýpta ederim hedefi olan insana
Sýradan þu yaþam onda sanki romandýr
Bir de kendime bakarým, utanç duyarým
Ýlkeli insanlar yýlmaz güçlükten, bunu bilirim,
Onlar asýl kahramandýr, örnek almalý
Ne olursa olsun hayatta sýký durmalý.
Ki adamlar vardýr, sana açarlar kapý
Etrafta onlardan çok az; iyi bak, taný
Yoksa gidersin meçhule, zaman tükenir
Verilen ömrün de elbet bir sonu gelir.
En yakýnýndan bile ansýzýn yersin bir tokat
Anlarsýn ne dostluk kalmýþ, ne de sadakat
Küstürür seni hayata düþtüðün boþluk
Farkedemezsin zamaný, erteleyemezsin
Dümensiz bir gemi misali, meçhule gidersin.
Düþmeyi de bilmeli hayatta, sürünmeyi de
Hiç kimse çýkmadý tahta, sürmedi sefa
Sen de emek ver ve yürü, örnek ol halka.
Miskinlikten gelir baþa, türlü telaþe
Hedef koymalý kendine, her seferinde
Meçhule giderken gemi, tutki dümeni
Kýrma kimseleri boþuna, deðmez inan ki.
Zamanýn ne bir tarifi, ne de valfi var
Ne kýsýlýr ayarý onun, ne geri döner
Kendini doðru anlatmak istersen eðer
Ara da bul o yollarý, çalýþ,çabala
Senin de faydan dokunsun, tüm insanlara.
Doldur ömrü var gücünle, olmasýn meçhul
Kaybolma gece gibi karanlýk , dipsiz çukurda
Ya kat tozu dumana, yara bir iþe,
Ya da yut tozu dumaný, kaybol meçhulde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.