GÖÇ GÖÇ OLDU
Yýllar oldu;
Göle ’den Ýstanbul’a, göç edeli,
Alibey köy, çoban çesmeye, yerleþeli.
Bir yuvamýz vardý;
Dört duvarlý, tek kapýlý
Saatler oldu, yerle bir olalý.
Biz insan deðilmiyiz;
Biz’de bu vatanýn evladýyýz,
Biz’de insan gibi, yaþamalýyýz
Yýkmayýn yuvamýzý.
Ne; Afganistan lýyýz,
Ne’de Bulgaristan lý,
Türküz, Türk evladýyýz,
Ne olur, dökmeyin tuzsuz aþýmýzý.
Doksan biriketli;
Üç çimentolu,
Yarý sývalý, kýrýk pencereli,
Topraða gömmeli, iki odalý
Dokuz yataklý, yuvamýzý yýkmayýn.
Çorbadan yaðý,
Can’dan, týrnaðý esirgedik.
Aç gezdik,
Kadere küsmekdik.
Birgün;
Biz’de güleriz dedik,
Bizim’de, bir yuvamýz olsun, istedik.
Aç kaldýk;
Kimseler bilmedi,
Kanser, verem olduk,
Derdi soran çýkmadý.
Haykýrdýk;
Sesimizi duyan olmadý,
Halimizi sormaya deðil,
Yuvamýzý yýkmaya geldiler.
Yüz yetmiþ bin maaþa;
Sessiz talim ettik,
Beyoðlundan deðil,
Topkapýdan giyindik,
Et’ i unutup;
Patatesi hayal ettik.
Yuvamýzý yýkana,
Dualar deðil, beddua ettik.
Umut için; ekmek için,
Daðlarimýz’dan, yaylalarýmýz’dan
Geçtik.
Son kez;
Topraðýmýzý öptük , sevdik,
Göz yaþlarýmýzý döktük .
Sevdalar’dan, gönüller’den,
Hayaller’den, Göle’ miz den;
Biz bize; göç, göç ettik..
Bilent ATALAY
27/09/1989
Ýstanbul - 403
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.