kýrmýzýyý mesken tuttum kendime kaybettiðim anlarýn telâþesindeyim sanýrým bi-r ikindi gölgesine sýðýnmaya çalýþan kum tanesi misali çaresizlik diz boyu hayat da bir ateþ çemberi zaten dön dolaþ hep ayný terane
kana susamýþ tarifsiz bir sancý yumaðýný baþýmda taþýyorum sanki d’okundukça kana bulanýyor ellerim
musallaya çevrildi yüzüm buz kesiyor ardý bilinmeyen yollarýn imi üstelik yeni bir rehavetin kapýsýný aralýyor kýlý kýrk yarmýþlýðým -kýrkýnda da ayný acý
ayracýndan bölünmüþ bir öykü tutturdum dilime az önce gülüþü talan edilmiþ bir viraneye hapsedilmekten yorgun ve zamanýn ardýnda kalmaya müptela sadece tespih tanelerinden avuçlara dökülen dünlerin kanamasý dursun yeter bana sarmalýyým neticede sükunetle öptüðüm yaralarý