Bırak Yanan Ben Olayım

Ellerini ver bana,
Ve devam et aðlamaya,
Aðlamaya deðer bir sevdan var,
Baþka hiç bir þeyin olmasa da...

Sýkýca tut ellerimi,
Ýzin ver, hýçkýrýklarým düðümlenmeden çýksýn boðazýmdan,
Ýzin ver, yüreðim göz yaþlarýyla kutlasýn yalnýzlýðýný,
Kutlasýn ki, söküp atsýn geçmiþ piþmanlýklarýmý...

Çekme ellerini ne olur,
Ah o ellerin ki titreyiþini yüreðinden çalan,
Býrak yansýn, yanmaya deðer ne varsa,
Yansýn yüreðim ki, benimde bir bahanem olsun aðlamaya...

Usulca yanaþ bana,
Titresin tüm bedenim, dudaklarýn yanaðýma konduðunda,
Býrak ateþim çýksýn, þizofrenik havaleler sýnýrýna,
Çýksýn ki, öpüþlerini anýmsadýðýmý anlayasýn, yanaðým her kýzardýðýnda...

Gözlerime bak,
Silinsin lugatýmda hasretine dair her ne varsa,
Ýzin ver, seni þiir diye yazayým, sana þiir yazacaðýma,
Yazayým ki, okudukça dizgin olsun korkularýma...

Þimdi býrak ellerimi,
Karþýma geç, otur ve yüzüme dahi bakma,
Ýzin ver, bir kaç dakika da olsa yaþayayým senli sensizliði,
Yaþayayým ki, bir tutunca bir daha býrakamayayým ellerini...

Git de bana...
Gitmemi gerçekten iste ve kov beni,
Ýzin ver, yüzsüzlüðü ben yapýp, gidemeyeyim,
Gidemeyip, onurlandýrayým kutsal sevdaný...

Yeniden ellerini ver bana,
Ve devam et aðlamaya,
Aðlamaya deðer bir sevdan var,
Baþka hiç bir þeyin olmasa da...

28 08 2007

Kelkit / Gümüþhane

Selim Seven


Sosyal Medyada Paylaşın: