Yâr
Ecel minnet etse can atýyorum
Bu nefes bu beden çekilmiyor yâr
Durdum bir kenara dem tutuyorum
Kuruyan göz yaþý dökülmüyor yâr
Bana düþtü gayrý derdi tasasý
Kalleþlik kaypaklýk insan yasasý
Caný þerbet ettim cýktý posasý
Yutarken boðaza takýlmýyor yâr
Kusurlu kusursuz neler eledim
El açtým rabbimden ölüm diledim
Kendi býçaðýmý kendim biledim
Kýyýpta göðsüme sokulmuyor yâr
Hak"tan gelen nimet diye sayarým
Doðruluk dürüstlük birtek þiyarim
Sen dilek tut ben dünyadan kayarým
Yoksa beden kabre yýkýlmýyor yâr
Bucan bir emanet sanma senindir
Sen git önce taptýðýný sevindir
Kalp dediðin ol Hüda’nýn evidir
Tutup da yerinden sökülmüyor yâr
Sanma ki kaderin kulaðý saðýr
Omuzlarým cýlýz imtihan aðýr
Kul Garib’im sabret Rabbini çaðýr
Ben giderim sana kalsýn bu diyar
Emine Çerçi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.