ne den bu kadar nankör olur insanlar .
menfaat olunca kul köle olurlar.
iþi düþünce paspas olurlar.
öyle sinsice yakýnlaþýrký anlamak nerdeyse imkansýz .
önce güvenini kazanýrlar .
sonra umut verirler .
tam güvenirsin deðer verirsin iþte tam o sýrada
baþlar istekler istesin yaparsýn
fakat zaman geçtikce iþi düþtüðü
süre zarfýnda can ciðer olurlar .
ve sonunda iþi bitince
seni unutup gider .
o zanneder ki kendisi kazandý,
istediðini elde eti.
fakat birþeyi unutuyor ,
iþte ihanet etiði o insan daha güçlü bir þekilde kalkýyor ayaða .
yaþadýklarýný iþliyor yürðine ve
ayný yoldan geçerken gülerek geçiyor .
bir gün iþi yine düþünce döner,
iþte o an karþýsýnda bambaþka biri olarak görücektir .
bazý insanlar aciz dir aciz olduklarý içinde iþleri oldukça yakýnlaþanlardýr .
deli kýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.