BEKLERİM
Hayat o git-gelleriyle savuruyor bizleri
Kalmýyor insanýn dizinde yürüyecek mecâli
Hele o beklemeler yok mu, beklemeler,
Bana her þeyden daha aðýr ve çekilmezler.
Fakat nihayetinde ona, verilen sayýsýsz emekler
Deðer tüm cefalara, iþte o zaman anlam bulur beklemeler.
Rutininde hayatýn, savrulmuþ biriyim
Severim iþimi, özenli de yaparým
Gelgelelim sonunda ben de insaným
Al þu iznini de gel, gel aramýza,
Özledik seni inan, sýcak yuvanda.
Uzunca o yollarýn, bize kýsalsýn
Zor iþerin sana eðlence olsun
Arada bir gel de gönül avunsun,
Haydi koþ memlekete, yüzünü görelim
Çay sohbetlerinde keyifle, hasret giderelim.
Kavuþmanýn verdiði hazzý bilirim
Ölçülü, dikkatli, sebatlý adamým
En zorundan iþlerin müdavimiyim
Bir özlemin yakar beni, anlýyor musun?
Söyle, sýlaya halen gelmiyor mususn?
Daðlar vermese geçit, patikalar var
Karadan yol kapansa, havayolu var
Bugünlerde sardý beni, yine bir efkâr,
Seçenekler tükenmez, niyet halisse
Engel yoktur vuslata, özden sevgide.
E artýk anla beni, iþe ara ver,
Yollarýna halýlar sererim oðul!
Beklemektir insaný mum gibi tüketen
Demiri bile paslandýrýr, oksijen ve nem
Daha bilmem ne kadar çekilir bu özlem,
Elinde bavulunla çýk sen yollara
Almaya gelirim seni sadece ara.
Terminalde hazýrým, sabahtan beri
Karþýmda göreceðim birazdan seni
Dakikalar saat oldu, saniyeler yýl
Bendeki heyecana ermiyor akýl
Naz etme artýk sen de, tezden gel oðul.
Yazdým boþ odanda ben, bu mýsralarý
Resmin takýldý ansýzýn gözüme, geceden beri
Sana özlemlerim hiç, hiç geçmediki
Gurbeti bitir de artýk, dön buralara
Odan bile ayný kaldý sýcak yuvanda.
Hayat böyle çilelidir, gerçekler böyle
Düþünmeden edemiyor insan, kendi kendince
Beklemeler hiç bitmiyor, özlemleri de
Ömür oldukça beklerim, bu teselliyle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.