Yeditepeli bir þehrin adýydý belki de sevda... Her tepesinde bir anlýk filizlere adanan adaktý belki sevda... Yeditepeli þehrin adý aslýnda hasret, yârin bakýþlarýnda yutkunmalarýndaydý gurbet... Her sevda gibi masallaþan ve büyüklere uykudan önce gözbebeklerine nemle yazýlan hüzündü belli de sevda.. Geçmiþi geçti zannedersin, geçmemiþtir aslýnda. An ve an birer birer tokat gibi patlar gözlerinin önünde. Unuttum dediklerin gün gelir yakar canýný bir anda. Anlatmadýðým anlatmadýðýn o kadar çok kelime birikmiþtir ki heybende elini attýkça kýymýk misali batar yüreðinin derinine. Hep iyi gösterirsin kendini acýnmasýn acýnacak halde olanlar diye. Anlamazlar yine de. Çünkü hep sen haksýzsýndýr. Hep sen suçlu. Ýdam sehpana tekme atacak onca yakýnýn sýradadýr. Hep caným dediklerinin aslýnda hayatýnda hiç olmadýklarýný gördüðünde bir daha kanatýr yaran inceden inceye. Anlatamýyorum anla iþte. Anlata bilir miyim diye zorluyorum kelimeleri olmuyor. Kelimeler mahcup yüzüm kýzýl. Bilinmez bir saatin birinde bak gökyüzüne, sarýl bana sýmsýký kimseler bilmeden. Þahit iki damla nem izi göz bebeklerinde
Gürhan Olcaytürkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gürhan Olcaytürkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.