GÖÇTÜN SEN ANAM
Otuz bir Aðustos, ikibin onbeþ
Acý bir gece, yirmibir otuzbeþ
Durdu zamanýmýz, aðladý dost eþ
Soldurdu Azrail, göçtün sen Anam!
Tam yedi yýl oldu, düþtün aklýma
Özümden gözüme, yaþ düþtü anam
Bizleri hüzünlü, saldýn kýþ’lara
Bir kelam etmeden, gittin be anam!
Senin yokluðuna, dayanmaz yürek
Sesiz kaldý evler, sustu zemberek
Sana kavuþmaktýr, bir gün son dilek
Ecel vaki olsun, gelirim Anam!
Allah’ýn emri’dir, doðmak, ölmek hak
Zor geldi aniden, böyle ayrýlmak
Seni verdiðimiz, þu kara toprak
Sarýp sarmaladý, dünyadan Anam!
Geceleri uyku, girmez gözüme
Kor ateþler düþtü, yanðýn özüme
Hasret kaldýk nurlu, gülen yüzüne
Ýstesem de seni, bulamam Anam!
Þefaatçi olsun, Peygamberimiz
Cennetine koysun, seni Rabbimiz
Okunsun dua’lar, cümle Annemiz
Cennette Babamla, gezinin Anam!
Oðlun kul Ahmed-in, his’lenip coþtu
Yandý Anasýna, dünyadan koptu
Yaþayan her kulun, ahiret yurdu
Mekanýn cennet olsun Aziz Anam!
Ahmet Ali Canbaz 31.08.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ali CANBAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.