ÜZÜLMÜYORUM

Bakmayýn periþan göründüðüme.
Ýnanýn aslýnda üzülmüyorum...
Çünkü o benim için,
Hayalden öte deðildi.
Bir gün kendime geldiðimde,
Öyle ya da böyle bitecekti.
Oysa ben onun için,
Ölümden bile gerçektim.
Bir kez haber gönderse,
Ya da içinden bile gel dese,
Koþa koþa gelecektim...
***
Bakmayýn kum gibi daðýldýðýma.
Ýnanýn aslýnda üzülmüyorum...
Çünkü o benim için,
Çölde seraptan öte deðildi.
Sürüne sürüne yaklaþtýðýmda,
Er ya da geç kaybolup gidecekti.
Oysa ben onun için,
Her þeyden daha gerçektim.
Birkez uzanýp dokunsa,
Bunu kendi gözleriyle görecekti.
***
Gerçekten üzülmüyorum...
Çünkü benim onda gördüðüm,
Onun aynada gördüðü deðildi.
Benim gördüðüm o güzellik,
Hayal olup kurulmaya,
Kalbimin merkezinden vurulmaya,
Ve ateþlere düþüp kavrulmaya deðerdi.
Üzülmüyorum bu yüzden.
Çünkü þimdi gelse,
Kalbim yine tamam derdi,
Canýmý bedenimden istese,
Tenim düþünmeden kabul ederdi...

Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın: