ORMANDA

Mis gibi kokar reçineden
Çamdan çýkan o sakýzýn
Tadý býrakýr aðýzda
Lezzeti eþsiz anlarsýn,
Çiðner isen aðzýnda
Sanki çamý yutmuþ sanýrsýn…

Ýðneli çam yapraklarý
Kýskandýrýr bilirsin, diðer aðaçlarý
Her mevsim ve üstelik kýþa da inat
Dökülmez,daima yeþil kalýrlar,
Beyazý da olmasa karýn,
Baharý hep taze tutarlar.

Kolkola girmiþ fidanlar
Çarçabuk büyümek ister
Eðer kýrýlmazsa dalý,
Görür kýþý, sonbaharý....

Eðil de bir göz at yere
Yeni çýkmýþtýr mantarlar
Keþfe gelen birileri,
Toplar zevkle bu nimeti.

Az ötede mor bir meyve,
Çakal eriði derler kendine.
Olgunu bile ekþidir,
Onu bulan çok þanslýdýr.

Derken kestane, gürgenler
Sanýrsýn ki halay çeker.
Ardýç, meþe, köknar, kayýn,…
Say say bitmez burada türler.

Ýleride var bir duman
Aman dostlar, aman aman!
Sanki yangýn çýkmýþ gibi,
Piknikçinin þu ateþi.

Ýçine çek nefesi derinden
Ciðerlerin bayram etsin,
Görkemli þu manzaranýn
Seyrine gözlerin de doysun.

Ýþte, hemen ötelerden
Bir çýtýrtý koptu birden
Açýklýkta görünüverdi,
Ceylanmýþ sesin sahibi.

Kurt, kuþ, arý, kelebekler,…
Ormanýn müdavimleridir
Siz varken korkup kaçarlar,
Sizden sonra hep ordalar.

Ormanýn öyküsü derin,
Rüzgârýysa eser serin.
Fýrsat buldukça hep gelin,
Sevin ormaný, hep sevin.

Oðuzhan KÜLTE



Sosyal Medyada Paylaşın: