Diyemedim

Doðrulup yerinden ayaða kalktýn
Ne olur sevdiðim kal diyemedim
Peþinden aðlayan bir kalp býraktýn
Söküp de yerinden al diyemedim

Buyumuþ dediðim kader üzüldü
Gözümden gönlüme yaþlar süzüldü
Þu soyha gururum sanki ezildi
Acý sözün bile bal diyemedim

Sarýlýp boynuna koklarcasýna
Kader defterini yoklarcasýna
Derdini derdime eklercesine
Kahrýn bu sineme gül diyemedim

Hoþçakal diyorken yalandan güldüm
Bir caný ikiye nasýl da böldün
Yaþýyorum sanma iþte ben öldüm
Sensiz yatak döþek sal diyemedim

Kul Garib’im çilem bilmem ki niye
Bu aþk bu sineme kutsal hediye
Ansýzýn geriye dönersin diye
Kimseye böyledir hal diyemedim

Emine Çerçi
Sosyal Medyada Paylaşın:

emine çerçi Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Anlat Ağcaşar UMUDUM TOPRAĞA DÜŞÜYOR ANNE Bana Da Öğret DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN KUZUM Batan Güneş FATMAM Yazamadım Safiye Yüreğim Hoplar Aşiret Kızı Kayseri Sokakları