Çocukluğum peşimde

Çocukluðum peþimde

Gece uykularýma akar selamsýz sabahsýz
O büyüdükçe ben küçülüyorum gözlerinde
Kalkýyor geziniyorum bir çocuðun peþinde
Seyrüseferdeyiz birlikte dolaþýp âlemde

Gözümü açtýðým evin kapýsýnda düþünüp
Girip girmemek arasý bir korkuya kapýlýp
Kýrýk pencerenin pervazýna sessiz tutunup
Sesler dinliyorum bir kalabalýðýn içinden

Koþturuyorum ev içinde yara bere haylaz
Göz göze kalýp kendimi arýyorum az biraz
Seviyorlar beni çekiþ tokuþ ev hali bir naz
Baþka bir hasret kanýyor yaralý yüreðimde

Ýlk kopuþun izlerinden sarsýlýyor pencere
Babam diyor okula gitsin artýk acemlere
Dalýyorum yayýlan koyun kuzu seslerine
Ýçim titriyor ilk kez korkuyla tanýþýyorum

Okumaya gittiðim acem köy içimde sýzý
Yanaðým sýkýp gözlerimi öpen acem kýzý
Ve unutamadýðým o en masum sevda izi
Göz yorgunu uyanýyorum kalabalýk þehre


Ahmet Coþkun

Sosyal Medyada Paylaşın: