Hep mutluluklarýnýzý geniþ zamana býrakýp, Sevgilerinizi gelecekte aradýnýz. En güzel duygularýnýzý yüreðinize hapsedip, Emin olan tek yerin orasý olduðunu sandýnýz. En temiz hislerinizi söylediðinizde, Hiç kimseleri inandýramadýnýz. Aslýnda siz bu zamanýn insaný olamazdýnýz, Çünkü bu dünyada yaþamýyordunuz ki... Büyük bir hatanýz daha vardý: Herþeyi kucaklayayým derken, Sahip olduklarýnýzý da yitirdiniz. Bu nedenle kimse hissedemedi sizi, Kimse anlayamadý masumiyetinizi.