Artýk þaþýrtmýyor hiçbirþey eskisi kadar! Ne ben büyüyorum, Ne de ben ölüyorum - bir baþkasý daha yaþasýn diye. Ve büyümek deðil; Ölmek gerekiyormuþ adam olabilmek uðruna...
Ne kefendir yýkandýkça çekilen, Ne bedendir yaþlandýkça büyüyen! Bedenin deðil insanlýðýndýr yaþýyor bu hayatta: -seninle doðuyor... -seninle büyüyor... -seninle yaþýyor -ölüyor...
Hiçbirþey yapmaya gerek yok yaþayabilmek adýna! Kimse kimsenin nefesine tenezzül etmesin! Hiçbirþey olmaya gerek yok Ýþte aslýnda ! Yaþamak ve var olmak uðruna... Hiçbirþey olma! Insan ol insan!
Insanlýðýn kadarýsýn bu hayatta!
Sosyal Medyada Paylaşın:
idoloji Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.