Gül bahçemde sessizlik dediler bülbül öldü Yas tutuyor tüm güller boyunlarý bükülmüþ Ýçime taþ oturdu birden gözlerim doldu Bir baktým yanaðýma bir kaç damla dökülmüþ Elimin tersi ile usulca sildim onu Dedim erken ötenin budur elbette sonu.
Yükümü vurdum sýrta cenazeye kalmadým O bülbül yýllar önce zaten ölmüþtü bende Dudaðýmý kapattým bir hatýra almadým Silinirdi nasýlsa kalanlar adam sende Türkülerden yol yaptým aðaç dalýna astým Kimsenin gitmediði topraða bir ben bastým.
Sabýr çýðlýklarýný göðsüme siper tutup Bütün yalan sözlere kulaðýmý týkadým Bir zamanlar var olan sevdayý da unutup Elimi eteðimi olanlardan yýkadým Tam temizlendim derken ümit gözüme battý Mavi kelebek oldu geldi içime yattý..
Dediler kalbin nerde dedim kýran kýrana Parçalandý tuz oldu gözümden akan odur Kime sýrtýmý dönsem hemen vuran vurana Güvenmenin bedeli dediler iþte budur Sustum taþa oturdum taþ sallandý yerinden O bile kaldýrmadý bir of çektim derinden.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.