ANA YÜREĞİ
ANA YÜREÐÝ
Ýyi niyet umudu, umut insaný taþýr
Yaþamýn avucundan göðe savrulan tüyüz
Açýk elin nidasý yerden arþa ulaþýr
Egomuza sorarsak biz ki bulunmaz Bey’iz
Analar ah! analar huzurun perhizinde
Böldüðü uykularda yavru yatar, can yatar
Amansýz yürüyorlar dönencenin izinde
Merhamet eþliðinde kendi yolunu tutar
Biz bizleri överken dalga geçer gelecek
Hikayesi aynýdýr baþa düþen ak telin
Can taþýrsa sinede ha insan ha bir böcek
Ayný yere çýkýyor çizdiði yol pergelin
Cehalet ayrý þeydir ölçülmez okumakla
Cirit oynamak için yer fazla, saha fazla
Profluk tezlerini yine kendine sakla
Alimin öldürdüðü çobandan daha fazla
Toprak ana kendini yine kendi alýyor
Yüreðe in "cancaðýz" göz gammaz, ayna gammaz
Ahiret azýðýn da bir tek takva kalýyor
Biz canbazýz desek de hayat bizden de canbaz
Nizam ahenk içinde her canlý ödevinde
Deðirmen öðütüyor, Dünya denen geviþ de
Son nefesi verirken en son huzur evinde
"Evlat" diye haykýrýr ana yüreði iþte
Ahmet Çiftci 25-08-2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.