Ey benim çilekeþ,ey kara bahtým Yinemi aðladýn sen baþa döndün Tüketip ömrünü sevdan uðruna Hayelle yaþadýn hep boþa döndün . Mecnunu yakan çöl seni dondurdu Baþýna baharda karlar kondurdu Bir Tufan geldide gülün soldurdu Mezarda dikili bir taþa döndün . Aðlama sýzlama boþu boþuna Acýmaz nankörler gözün yaþýna Azrail dikildi yaný baþýna Kendince bahardin bak kýþa döndün . Düþün ne verdinde ne kalmýþ elde Kýrýlmýþ dizlerin lal olmuþ dilde Velhasýl ömrünün bu son deminde Gözlerden dökülen sen yasa döndün KÜRÞAT TAÞDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
kürsat tasdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.