boþa döngü
kaçýp sýðýnmak istediðim yer oluyorsun bilinçaltýmýn ücralarýnda
keyfimce yatýp yuvarlanmak istiyorum
tellerle örülü sýnýr uçlarýnda
kanatsýzlýðým engel deðil ki uçmama
seviþmekten bitap düþmeli yýldýzlar
sere serpe kucaðýma
þuursuzca belki
yutkunarak dilime doluyorum seni
birden fazla
beþten iki eksik
lehçesi bozuk aklýmýn kývrýmlarýnýn
susmanýn asaletle âlâkasýzlýðý var
güzel insanlar neden
ölüme hep erken gittiler..?
bazýlarý
diner öfkenin hýzý diyorlar
unutulur zamanla ezberinde ne varsa
yalancýsý oluyorum fallarda çýkan papatyalarýn
gözlerine bakmaya yüzüm olmuyor çocuk
kamaþýyor masumiyetinde bakýþlarým
koca bir þehrin yalnýzlýðýný taþýr gibi omuz baþlarýn
buruk bir tebessümden yine nasibini alýyor bu mevsim de dudaklarým
baksana eylül geliyor aðustos da gidici
sabaha ramak kaldý
uyursam ölür müyüm ki
kulaklarý çýnlasýn saðanak yaðýþlarýn
anasýndan emdiði süt burnundan geliyor,
çatlýyor göðüsleri kuraklýktan bulutlarýn
yarýlýyor gök en mahrem yerinden
ortalýk savaþ alaný
filler tepiþiyor durmaksýzýn
ortalýk ganimet yeri
yukarýda tanrý’larýn hükmü
aþaðýda bir umarsýzlýk hâli
sil baþtan tüm verileri çocuk
konuþtukça þarlatanlar yoksun algýdan
devran hep dönecek böyle boþa sargýdan...
sevgi batbay özçelik
yirmidört/sýfýrsekiz/ikibinonsekiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.