FERYADIN BOŞA BÜLBÜL

FERYADIN BOÞA BÜLBÜL

yazým baharým kýþ oldu
aþk þerbeti zehir oldu
gönül kýrgýn viran oldu
bir dertte sen verme bülbül

dertlimisin benim kadar
firgatýn daðlarý aþar
gözyaþýn sel olup çoþar
garip garip ötme bülbül

ahuzarýn kime böyle
kelam eyleme sevgiye
ahvalin güllere söyle
gönlüme zar etme bülbül

nazlý güzel gül dalýnda
salýnýp eser rüzgarda
kimler yanmadý uðrunda
aþký alem hayran bülbül

sustu dilim figaným yok
notalarda düzenim yok
aþktan yana umudum yok
sevdalara düþme bülbül

ömür denen bu alemde
sevgimi tarumar etme
yakma baðrýmý ateþde
dumaným külüm zay bülbül

güllere aþina gönlün
asýk surat gülmez yüzün
gül baðýnda geçti ömrün
daldan dala konma bülbül

bülbül feryad figan etme
dokunma azan yarame
gönül bahçemdeki güle
bakýp nazar etme bülbül

nigah eyleme güllere
hüzün bende pare pare
çile dert dolu sineme
el atýp karýþma bülbül

sevda için huruþansýn
aþktan yana periþansýn
ben gibi harab viransýn
feryadýn boþuna bülbül

m.özgür özbek

Sosyal Medyada Paylaşın: